ေျပး ထြက္ ကာမွ....
ေ၀း ရက္ ျပီ ေကာ တဲ့...
ေမ့ ခဲ့ ၾကာ မွ...
တမ္း တ ရင္ေမာ သတဲ့...
ေၾသာ္...အခ်စ္..အခ်စ္..
ပစ္ ထား ၾကာ မွ...
အသစ္ အလား ..ျပန္ရစ္ဖို႕..
ေခြ တစ္ ခ်ပ္ လိုမ်ား..
ျပန္ ေကာက္ ကာ မသံုး နဲ႕...
ခပ္ည့ံ ညံ႕ မွတ္ ဥာဏ္မွာ...
အမွတ္ ရ စ ရာ....
မက်န္ လို႕....
ရီမု ကြန္ထရိုး နဲ႕...
ထိန္း ခ် ဳပ္ ဖုိ႕...ၾကိဳဳး စား ခ်င္တဲ့...
ဒိတ္ ေအာက္တဲ့ အေတြး ေတြ...ဟုိး ...ေ၀း ေ၀း မွာ...
စြန္႕ ပစ္ လိုက္..
ငါ အခု..
ဦး ေႏွာက္ အစစ္ နဲ႕..
အသက္ ရွင္ ေနတယ္...။
ေတာင္ဇလပ္
No comments:
Post a Comment