ခ်စ္ေသာေဖေဖ

က်မ ၏ဖခင္မွာ အစိုးရ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္ျပီး၊ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား၊ေတာင္ေပၚသားတစ္ဦးျဖစ္သည္။က်မ၊ အေဖ ၏အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလိုက္တိုင္း၊ မိသားစု အေပၚတြင္သာမက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မ်ားအေပၚ ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ ၊ (က်မ တို႕ခရစ္ယာန္ က်မ္းစာ ထဲကအတိုင္း “ကိုယ္ႏွင့္သက္္္ဆိုင္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ေလာ့)” ဆိုသည့္အတိုင္း မိမိႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္မည္သူအေပၚတြင္မဆို ကူညီတတ္သည့္ ႏူးညံံ႕ေသာႏွလံုးသားပိုင္ရွင္တစ္ဦး ပင္ျဖစ္ပါသည္။

 ခ်င္းတိုင္းရင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေျမျပန္႕မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ခဲ့ေပမယ့္ လည္း စကားသံတို႕မွာ ၀ဲေနဆဲပင္၊၊မိခင္အေပၚတြင္ လည္းႏွမေလးတစ္ေယာက္ ၊ ဖခင္ တစ္ေယာက္လို ထိန္းသိိိမ္း ကြပ္္ကဲ အႏိုင္မယူ တတ္ေသာ လင္သားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။က်ုမ တို႕ေမာင္ႏွမ တစ္ဦး ဦးဖ်ားနာပါက မိခင္ကို အိပ္ေစလ်က္ သူသာ ပုခက္ေပၚတြင္လည္းေကာင္း၊ပုခံုးေပၚတြင္လည္းေကာင္း ထမ္းကာ မိုးလင္းသည္ အထိ အပင္ပန္းခံ ျပီးၾကည့္ရူေပးတတ္သည္။

မိုးခ်ုဴပ္ပါက က်မ တို႕အိမ္ေထာင္တြင္ မိသားစု လုိက္ ဘုရားရွိခိုးေနက်၊ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သည့္အတြက္၊ေရႊေတြ၊ေငြေတြေပးစရာမရွိ သည့္အတြက္ပညာအေမြသာေပးႏိုင္သည့္အတြက္ စာၾကိဳးစားၾကရန္ အျမဲဆံုးမေလ့ရွိေသာ က်မ၏အေဖ။လစာထုတ္ ရက္တိုင္း ေခါက္ဆဲြေၾကာ္ ထုပ္ေလးဆဲြ ကာမိခင္ႏွင့္က်မတို႕ ေမာင္ႏွမမ်ား စားရန္၀ယ္လာေပးေနက်၊ လမ္းခရီး တစ္ေလွ်ာက္ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနေသာလူမမယ္ေလးမ်ားကို ေတြ႕တိုင္းငါ့သားသမီးေတြသာဆိုရင္၊ဟုုေတြးျပီး စာနာစိတ္နဲ႕အျမဲ လွူူူဴဒါန္းေနေသာသူ၊ ေျပာသည့္စကားတိုင္းတြင္လည္းႏုိင္ငံနဲ႕လူမ်ဳိးကိုခ်စ္တတ္ရန္၊တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုုသည့္ စကားမ်ားကိုသာ အျမဲေျပာတတ္ေသာဖခင္၊သူ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္းခ်င္းလူမ်ဳိးျဖစ္ရသည္ကိုဂုဏ္ယူေက်နပ္ေနသည္ကို ေျပာစကားမ်ားအရ က်မသိရသည္။

“သမီး ရဲ႕ အေဖ တို႕ အမ်ဳိးက မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္ ”ဟု အျမဲေၾကြးေၾကာ္တတ္ေသာ၊က်မ ကို လည္းအမ်ိဳးကိုေစာင့္ထိန္းေစလိုေၾကာင္းမၾကာခဏ ေျပာျပတတ္ပါသည္။တိုင္းရင္းသားပီပီ ဂီတကိုျမတ္ႏို္းတတ္ေသာေၾကာင့္ ရုံးဆင္းခ်ုိန္ တိုင္း ဂီတာကိုင္ ကာ စိုင္းထိီးဆိုင္သီခ်င္းကိုဆိုေနက် ျဖစ္ေသာေၾကာင့္က်မတို႕ေမာင္ႏွမတစ္အုပ္မွာ ထီးဆိုင္သီခ်င္းမ်ားကို ငယ္ငယ္ကပင္အလြတ္ရ ေနၾကသည္။ အေဖ အျမဲဆိုေနုသည့္ “ေတာင္ေပၚေျမက ရွမ္းေလးတစ္ေယာက္”သီခ်င္းမွာ ေတာင္ေပၚသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ပင္ၾကိဳက္ရွာသည္မို႕ ဂီတာတီးတိုင္းပါေနၾက သိီခ်င္းေပ၊ ကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာမ်ားစပ္တတ္ျပီး၊တစ္ခါတစ္ရံ ဘုရားသီခ်င္းမ်ားစပ္ကာ ဘုရားေက်ာင္းတြင္သြားေရာက္သီဆိုတတ္သည္။

က်မတို႕ ေမာင္ႏွမအားလံုး ဂီတ ကို၀ါသနာပါၾကသည္မွာ ဖခင္ႏွင့္ တူေသာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။မိခင္ မွာယေန႕အထိ သီခ်င္းကိုအသံထြက္ေအာင္မဆို၊အင္မတန္ ရွက္တတ္ေသာသူပင္၊ ေမာင္ႏွမမ်ားတစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ဆိုးၾကသည့္အခါတိုင္း မိခင္က ေအာ္ေငါက္သည့္အခါ၊“မိန္းမရယ္၊ ခေလးဆိုတာ၊ဘုရားေပးထားတဲ့ ဆုလဘ္” ေတြကြ၊ မဆူပါနဲ႕လို႕ အေမ့ကို အျမဲေျပာတတ္သည့္က်မ၏ ဖခင္၊ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ေဒသမ်ားသို႕ အေဖ မပါပဲ၊အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခါ က်မသြားေရာက္ခဲ့ဖူးခ်ိန္မွာလည္း ဆရာ၏ သမီးဆိုျပိီး ၀မ္းသာအားရ ျပဳစုုၾကပံု၊ဖခင္၏ ေက်းဇူးမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုေနသံမ်ားၾကားရသည့္က်မ  အတြက္ အေဖ ၏သမီးျဖစ္ရသည္ကို ေက်နပ္၊ဂုဏ္ယူမဆံုးျဖစ္ရသည္။

လူတိုင္းႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံသည့္အခါ ေမတၱာျဖစ္သာဆက္ဆံရန္၊လူ႕ေအာက္က်ဴိ႕တာမေသပါဘူးသမီးရယ္၊ အရာရာကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္းရွိပါဟု အျမဲဆံုးမတတ္ေသာက်မအေဖ၏စကားကိုယေန႕အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္၀ယ္နားလည္သေဘာေပါက္တတ္ခဲ့သည္။ခ်စ္ျခင္းတရားကိုမ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့ေသာ၊ၾကင္နာမူ႕

၊ကိုယ္ခ်င္းစာတရားတို႕ျဖင့္သာအရာရာလုပ္ေဆာင္တတ္ေသာက်မ ၏ အႏိူင္းမဲ့ေမတၱာရွင္ ဖခင္၏ ဆံုးမသြန္သင္မူ႕၊လမ္းအတိုင္း  က်မတို႕ေမာင္ႏွမ ေတြ အားလံုးလိုက္ေလွ်ာက္ က်င့္သံုးတတ္ခဲ့ျပီမို႕ ေက်းွဇူးဂါရ၀ျပဳရင္း၊ နာမည္ေက်ာ္တစ္ဦး မဟုတ္ေပမယ့္၊ ခ်မ္းသာသူတစ္ဦးမဟုတ္ေပမယ့္၊ အသက္ရွင္သန္ရပ္တည္ႏိုင္မယ့္စိတ္ဓါတ္ေတြ ေပးခဲ့ေသာက်မ ၏ ဖခင္ကို အရာအားလံုးထက္တန္ဖိုးထားရင္း သမီး ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ ခ်စ္ေသာ ေဖေဖ။