ျငီး ေငြ႕ မွႈနဲ႕ အထီးက်န္...
မင္း မရွိတဲ့ မနက္ျဖန္...
မင္း ေပး လာ တဲ့ အခ်စ္....
ငါ ခံစား တဲ့ အျပစ္ေၾကာင့္...
ေပး သူနဲ႕ ယူ သူ.... မတူ ညိီမွႈ ေၾကာင့္လား...
ငါ မင္း ကို ပုိလြမ္း တယ္ ဆိုတာ...
မင္း သိေအာင္ မေဖာ္ ျပ...
ငါ့ အားနည္း ခ်က္ ေၾကာင့္ သာ ရယ္...
တစ္ေန ကုန္တိုင္း ....
ပို သြား တဲ့ ခံစားခ်က္ က...
အလြမ္း ျမစ္ မ်ား ျဖစ္ရင္...
ဒို႕ အတူ ဆံုခ်ိန္ က်...
ပင္လယ္ တစ္မွ် ျဖစ္မယ္ ထင္...
လြမ္း ျမဲ ၊ လြမ္း ဆဲ ...
လြမ္း ေနရ အံုးမယ့္....
မနက္ ျဖန္ မ်ား စြာ အတြက္ ေၾကာင့္ ေလ....။
3 comments:
I like this poem,because it is same with me .
I like this poem ,because it is same with me .
I like this poem ,because it is same with me .
Post a Comment