မုသားႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံက
ဖြင့္ဟလို႕၀န္ခံသြားတယ္
က် မ ကို တစ္ကယ္
မခ်စ္ခဲ့ပါဘူးတဲ့
ေလာကၾကီးရယ္
ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္
ျပီးေတာ့
တစ္ခါ က
မႏၱလာညခ်မ္းမ်ားစြာ ရယ္
က်ဳ ဳံ းနေဘးက သစ္ပင္ေအာက္မွာ
မႏၱလာေတာင္ေပၚ တစ္ေနရာ
အတူထိုင္ခဲ့တဲ့ date tea ဆိုင္ ရဲ႕ထိုင္ခုံ ေလးေတြေပၚမွာ
မိန္းထဲက ruby ဆိုင္ရဲ႕အမိုးေလး ေအာက္မွာ
အတူသြားခဲ့တဲ့ မဟာျမတ္မုနိရဲ႕ ငါးကန္နေဘးမွာ
လက္ကိုဆုပ္ကုိင္ လွမ္းတက္ဖို႕
အားေပးေခၚခဲ့တဲ့
ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းေတာ္ေပၚမွာ
အတူထိုင္ ေသာက္ခဲ့တဲ့
ေဆးမန္းနေဘး မန္းက်ည္းေဖ်ာ္ရည္ဆိုင္ေလး မွာ
ဂီတာတီး ရင္းသီခ်င္းသီခဲ့ဖူးတဲ့
ေရနီေျမာင္းနေဘး ခုံတန္းေလး ေပၚမွာ
အမွတ္တရမ်ားစြာ
ေျမျမဳပ္
က် မ တြက္မုသားသုံးခဲ့သူ
လွည့္စားရက္တဲ့သူ
တစ္ေလာကလုံးမွာ
အခ်စ္ဆုံး ျဖစ္ခဲ့သူ က် မ
တမင္တကာေမ့ပစ္
အခ်စ္သစ္ေတြ႕ေလ မွ
ခ်စ္ တယ္ဆိုစကား
ေျပာခဲ့ ေလသလားတဲ့ ေလ
က် မ အသဲကိုနင္းေျခပစ္
မုသားအသစ္နဲ႕
တစ္ႏွစ္စာအခ်စ္ေတြကို
ဆယ္ႏွစ္စာ ေရာလို႕
ဒဏ္ရာေႏွာျပီး မွ
ခ်စ္ခဲ့ ပါသလားတဲ့
ခ်စ္ ခဲ့ ပါ သလား တဲ့...ေလ
ေျပာထြက္တတ္တဲ့
နွႈတ္တစ္စုံ ကို
က် မ ..မယုံခ်င္ေပမယ့္
ပုံျပင္တစ္ပုဒ္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
၀တၳဳ တစ္အုပ္
သူသုံးဖူးတဲ့
ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ
သူေရးဖူးတဲ့
ဇာတ္ေကာင္ထဲ က က် မ
ေၾသာ္ တစ္ကယ္ေတာ့
အသုံးခ် ခံ ဘ၀
က် မ ကို မွ
ခ်စ္ ခဲ့ သလား တဲ့....။
No comments:
Post a Comment