မလာပါနဲ႕
ငါ့ကမၻာနက္
မဟူရာထက္
ေမွာင္မဲ လြန္းပါတယ္
မဆိုပါနဲ႕
ခ်စ္သိီခ်င္းဖြဲ႕
ငါ့ ရင္မွာမႏြဲ႕
ရမ္းရင့္ လြန္း ပါတယ္
မယုံပါနဲ႕
မူယာဖြဲ႕
ငါ့စကားသက္သက္
မုုသားကဲ
အခ် ိဳ မဲ့ လြန္းပါတယ္
မငိုပါနဲ႕
ငါ မလုိလည္း
ျပိဳ လဲမယ့္ရင္
ေဖးကူၾကင္မယ့္
ရင္ခြင္နန္းသစ္
မင္းတြက္ စစ္
အရံအသင့္ ေပါလြန္းပါတယ္....
မလာဖို႕တား
မဆုိဖို႕မ်ား
မခ်စ္ဖို႕သနား
မေခြ်ဖို႕စကား
ေျပာထားေပမယ့္
ခြန္းဆင့္ေနခက္
ခ်စ္လို႕ၾကင္နာ
ပစ္မခြာမေရွာင္တိမ္း
ေရာင္ယိမ္းလို႕မစိမ္း သူ
ခ်စ္သူအ ျဖစ္နဲ႕
အသက္ကုိႏွင္းအပ္
ဘ၀ကို ေပးဆပ္
ခ်စ္ပရေစ ဆိုသလား
ခြန္းတုံ႕ေျခြခက္
ဘယ္လိုေျဖရက္
အေနခက္ျပီ ေကာ ခ်စ္သူ....။
No comments:
Post a Comment