တိုးတိုး တိတ္တိတ္ ၾကိတ္ကာ ငို

 

 ထမင္း တစ္လုပ္ကုိ ျဖစ္သလို စားမိတဲ့ အခ်ိန္...
မ်က္ စိ တစ္မွိတ္ ကို..... အခ်ိန္ အတိ က် မသတ္မွတ္ တဲ့ အခါ.....
နာက်င္ မွႈ ကို မခံစားရ မျခင္း ... ေရာဂါတစ္ခု လို႕ ဂရု မျပဳ မိ တဲ့ အခ်ိန္....
ၾကင္နာမွႈ နဲ႕ ေဖးမ ေပးမယ့္ အေဖ့ စကားသံ ေတြ ရဲ႕ အေ၀းမွာ...
  ေကာင္းနိုးရာ ရာ ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ျပဳတ္ ေကြ်းတတ္တဲ့ အေမ့ ရဲ႕ အေ၀း မွာ...
သမီး စည္း... ပ်က္ခဲ့ ျပီ ေဖေဖ...
သမီး...မြတ္သိပ္... ေန တယ္ ေမေမ....                                                                                   မိသားစု တစ္ခု ရဲ႕....အားျဖည့္ ကူညီမွႈ ေတြ ...
မိသားစု တစ္ခု ရဲ႕... ေပ်ာ္ရႊင္ မွႈ ေတြ...
  ျပန္ တမ္းတ မိတဲ့ အခ်ိန္.....
ထမင္း တစ္လုပ္ကို.....
  ေလးတြဲစြာ ၀ါးျမိဳ လို႕...
အိပ္ မရတဲ့ည ေတြ ဆို..
ေဖေဖရဲ႕ ဂရုဏာ ေဒါသနဲ႕ ဆူတဲ့အသံ တစ္ခ်ိဳ႕...
  ေမေမ့ ရဲ႕... စိတ္ပူ ေနတဲ့ အမူယာေတြ ျမင္ေယာင္ျပီး...
သမိီး ... ဒီည ...
တိတ္တိတ္ ေလး ....
ငို ေနတယ္ ..ေမေမ...
သမီး ဒီ ည....
တိုးတိုး ေလး....
ငို ေနမိ တယ္ ... ေဖေဖ...။