ယုံ

လွည့္စားျခင္းေတြနဲ႕
ေနသားက် ေနသူလား
ေလတိုက္တိုင္းလြင့္ပါတဲ့
သစ္ရြက္လိုခ်စ္သူလား
တယုတယခူးျပီးမွ
ခပ္နာနာေျခြဖ်က္သြားဖို႕
အားအင္ေတြရွိေနသူလား
မသိပါရေစနဲ႕
ေျပာမျပပါနဲ႕
အနမ္းတစ္စုံနဲ႕
အလြမ္း တစ္ဖုံေပးျပီး
ေ၀ဒနာေဆးခါးေတြ
မညွာမတာေပးသြားရက္သူ
နာက်င္တဲ့အသဲက
တမင္မငိုတာသိေပမယ့္
တစ္ကယ္ေတာ့
ကိုယ္ဟာေလ
လွည့္္စားျခင္းဆိုတာေတြနဲ႕
အကြ်မ္းတ၀င္ရွိဖူးသူပါ
အရိပ္ျပလုိ႕အေကာင္မထင္
ႏုံအအ ပုံျပင္ေတြ ကို
တစ္ေမွးအိပ္ဖို႕
ယုံ , ယုံ ေလးေျပာျပသြားတာ
အိပ္ပ်က္ျခင္းေတြထဲမွာ
ေမွးေပ်ာ္မိသူ ပါ
ပုံျပင္ေတြနဲ႕အထာက် 
 သဘာၾကီးတစ္ေယာက္ကိုမွ
အယုံလြန္မိသြားတဲ့သူ
ဒဏ္ခတ္လို႕အျပစ္ေပး
ကိုယ္....
အခ်စ္ဆိုတာရဲ႕ အေ၀းမွာ
ဆိတ္ဆိတ္ေလး ေနရစ္ဖို႕
ထပ္တစ္ခါ
လာမရစ္ပါနဲ႕
ေတာင္းပန္ တယ္...။

ခပ္ခြာခြာ

ဘယ္သြားေနလဲ
ဘာလုပ္ေနလဲ
ဘယ္သူနဲ႕ရွိမလဲ
ဟာတာတာအေတြးတစ္ခု
အစိုင္ခဲတစ္ခုျပဳ
ငါ့ရင္မွာအနည္ထိုင္သြားခဲ့တယ္
ျပန္လာပါ ျပန္ခ်စ္ပါလို႕
ေခၚပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ဘ၀
ေနသာသလိုေနသင့္ပါတယ္
ေပ်ာ္စရာေတြပစ္ထည့္သြားတဲ့
ငါ့ရင္ခြင္အခန္း က် ဥ္းထဲမွာ
အလြမ္း ေတြ မွႈိတက္
အခ်စ္ေတြ စြန္႕ထုတ္ပယ္ဖို႕မလိုေအာင္
ခံစားမွႈ ေတြ သံေခ်းတက္ခဲ့ျပီပဲ
အေဖာ္မလိုေအာင္
အေပ်ာ္ေတြအကုန္ေျပးထြက္သြားျပီ
နင္လိုရင္ေခၚေပါ့လုိ႕
ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာေတာ့မယ့္သူ
ေသျခာတာတစ္ခုက
ငါ ေလ..
အခု...
အခ်စ္နဲ႕အမုန္းၾကားမွာ
ခပ္ခြာခြာေလး ေန ..ေနတယ္ ဆိုတာ. ..။

ပညတ္ေတာ္ ေအာက္မွာ

အသက္ရွင္ေသာ
သမၼာတရား
သိုမွီးႏွလုံးသားမွာ
ဆင္ျခင္လို္က္ေလ်ာက္
အသက္တာတစ္ေလွ်ာက္
ပညတ္ေတာ္ေအာက္မွာ
ခက္ခဲျခင္းရဲ႕ေန႕မ်ားၾကား
ရွင္သန္လွႈပ္ရွားခါ
စာတန္တန္ခိုး
လြန္စြာတိုး
လႈပ္ႏိွႈး ေသြးေဆာင္ရာ
အျပစ္တရားအခ
ေသျခင္းတရား
လႊဲေရွာင္လို႕မရတာ
ပညတ္ေတာ္ျဖင့္
အသက္ရွင္ျခင္း
စစ္မွန္ျခင္းလမ္းမွာ
စိတ္လိုဆႏၵ
ခ် ဳပ္တည္းထား
ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ားစြာ
သစၥာရွိေသာငယ္သားေကာင္း
ကိုယ္ေတာ္ေပးသနားရာ
ပိုင္ဆိုင္ဆုလဘ္
အလြန္အဖိုးထိုက္
ထာ၀ရအသက္ျမတ္ ပါ....။

လည္လြန္းတဲ့ ေလာက

အျမဲလိုလို
ႏွႈတ္ဆိတ္ေနတတ္တဲ့အျဖစ္
အက်င့္တစ္ခု လိုသာ
အရာရာအေလ်ာ့ေပးတတ္တဲ့အက်င့္
အနုိင္လိုမွႈေတြ ၾကားမွာ
ရယ္စရာကို အေျဖရွာမိတဲ့ အျဖစ္
မ်က္ရည္မ်ား နဲ႕ ကြ်မ္း၀င္ခဲ့ သူ ပါ
ေပးဆပ္ဖို႕တြက္ ေတးမွတ္မွႈ မရွိတဲ့
အသဲ နု သူ တစ္ဦး ပမာ
ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႕ စြန္႕လြတ္ျခင္း ရဲ႕
အေဖာ္မြန္တစ္ဦးေလပဲလား
ေတြေ၀ျခင္းမ်ားစြာ
အေလ်ာ့ေပးသမွ်
သီးခံ ရ မက
ျပဳံ းခဲ့ရ အခါခါ
တမင္ျပဳ သမွ်
သိလြန္းလွလည္း
ရွႈး ခ်င္ ေယာင္
မသိခ်င္သေယာင္
ျပဳ မိေသးျပန္တာ
လည္လြန္းတဲ့ ေလာက
အေျဖမရွာခ်င္ေသာ ဘ၀ဒသန
ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ က
ခက္ခဲျခင္း ေတြနဲ႕စီးခ်င္းထိုး
ေအာ္... အခုထိ မွ
မေမာေသး( မပန္းေသး ) ပဲ... ကိုး....။

က် မ အခု

ခ်စ္သူကိုေတြ႕ရင္
က် မကိုယ္စားေျပာေပးပါ
အလြမ္းမ်ားမ်ားထည့္သြားတဲ့
အခ်စ္ခါး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
ဆက္မေသာက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း
ေလွာင္ျပဳံး ေတြနဲ႕
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အသုံးႏွႈန္းေတြ
ဒီမွာတင္ရပ္လို႕
ၾကင္နာသူ အျဖစ္ျပတ္စဲ ေပးပါ လို႕...
က် မ... အခု
စိတ္ကူးေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို
အခ်စ္သၾကားေတြေရာေမႊထည့္လို႕
အလြမ္းမပါေကာ္ဖီတစ္ခြက္
ေဖ်ာ္ ေသာက္ဖို႕ျပင္ေနတဲ့ အတြက္
တစ္ခါတစ္ခါမွ
ေယာင္လည္လည္ လွည့္ျပန္လာတဲ့
ေဆာင္းသ႑ာန္
ႏွင္းဆန္သြားတဲ့
အေႏြးမဲ့ေကာ္ဖီ ေတြ
က် မ ရင္မွာေအးခဲ ျပီ ဆိုတာေလး
သူသိေအာင္ေျပာလို႕ ေပးပါ
က် မ..... အခု
ေကာ္ဖီစစ္တစ္ခြက္
အၾကင္နာသၾကားထည့္
အခ်စ္ေတြနဲ႕ေရာေမႊေနတယ္...လုိ႕...။

ရင္ခြင္ေတာ္ထက္ ေမွးစက္ေပ်ာ္ပါေစ

တဏွာမီးလား
ရတက္မီးပြား
လူမဆန္လုပ္ရပ္မွား
အမ် ိဳ းေကာင္းပန္းႏွစ္ပြင့္
ပ်က္ေၾကြလြင့္ကာ
သြားေလသူ ရင္ပူမီး
ကိုယ္ေတာ္ျမင္ၾကည့္ေပးပါ
အလိုေတာ္လို႕မဆိုသာသမိုိ႕
ဘယ္လို ေျဖ ေဖ်ာက္
မေျပေပ်ာက္နုိင္ေသာ ေ၀ဒနာ
ခ်စ္ျခင္းၾကင္နာ
ကင္းကြာလူသား
ကိုယ္ေတာ္ရွင္းျပေပးလွည့္ပါ
မတရားသူရဲ႕တိုုက္တြန္းရာမဟုတ္
လူဆိုးလမ္းမွာ မေလွ်ာက္
မထီမဲ့ျမင္ျပဳ ေနရာမမည္ေသာ
အငယ္ဆုံးေသာသူတို႕ရဲ႕တစ္ေနရာ
ဆာေလာင္ငိုေၾကြး
ဒုကၡေဘးမွ
ကူကယ္မစ
ေစလိုရာအတိုင္း
ညႊန္ျပေလွ်ာက္လိုက္
ျဖစ္ခ်င္းမလွ
သူတို႕ဘ၀
ရင္ႏွစ္ဆပူမီး
ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္း
ဘယ္ကိုမ်ားေပ်ာက္ျပီလဲအေျဖရွာ
ဘုရားသားသမီးေတြ ပဲလား
အျပစ္သားေတြ လို႕ေျပာမွာလား
  ေျဖေတြး ႏွစ္သိမ့္
ဘယ္လိုႏွလုံးသားနဲ႕
ခြင့္လႊတ္ေပးနိုင္မလဲ... သခင္.ေျပာပါ.
နာက်င္မွႈ ရဲ႕ အဆုံးနိဂုဏ္း
ကိုယ္ေတာ္ဘယ္လိုရွင္းျပအုံးမွာလဲ
အေျဖတစ္ခုတြက္
ရင္ထုမတတ္
သူတို႕ႏွစ္ဦးတြက္
အျဖစ္မွန္တစ္ရပ္
စစ္မွန္ေဖာ္ထုတ္
မတရားမွႈ အက် ိဳ း
ညိဳ းေျခ (ျပဳတ္ေၾကြ ) မႊန္းဖဲ့
ပန္းေကာင္းႏွစ္ပြင့္တြက္
တရားမွ် တခြင့္ ရွာေပးလွည့္ ပါ သခင္....။

တစ္ခဏ

တစ္ခဏ အေတြး
တစ္ခဏ ေလး
တစ္ခဏ ပါလား
လူ႕ အသက္တာ
ရွင္ျခင္း နဲ႕ ေသျခင္း
အလႊာ ပါးတစ္ဖက္
ကာျခားလ်က္ပါ
လူ႕ အသက္တာ
အခိုးအေငြ႕
အတိုးအေရႊ႕
ေကြးလက္တစ္ခဏ
ဆန္႕ယုံမွ်
မ်က္လွည့္ဘ၀
လူ႕အသက္တာ
မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္
လွွ်ပ္ တစ္ ျပက္
ထိုင္ျခင္းခဏ
ထ..ျခင္း မွ
ခႏၶာပ်က္ရ တာ
မျမဲသေဘာ
အျမဲ ေဇာ
အတၱမေရာသင့္ပါ
ေတြ႕ၾကဳံ ဆုံခဏ
ဘုံဘ၀
တဒဂၤသေဘာမွ် သာ
အစဥ္သတိတရား
ရင္၀ယ္ထား
ကိုယ္က် ိဳ းမ်ားေရွာင္ကာ
တတ္ႏိုင္အေရး
မ်ားတြက္ေပး
ရွင္သန္ၾကိဳးစား
လူ႕ဘ၀ ဒီခဏ တာ...။

ည

 မသာတဲ့လရယ္
မေပ်ာ္တဲ့ညရယ္
အေဖာ္မဲ့ည ေတြထည့္
အေမွာင္ေတြထဲ
ေယာင္လည္လည္တစ္ေယာက္ထဲသာ
အခန္းတစ္ေနရာမွာ
အလြမ္းတစ္ေထြးတစ္ပိုက္နဲ႕
ညေတြ အလိုက္
ေဆြးခဲ့ဖူးတယ္
အခ်စ္ဆိုတာက
တိမ္မဖုံးမွ
သာတဲ့လ လိုမ်ား
ကိုယ့္ကမၻာမွာ
အလြမ္းတိမ္တိုက္ျခံဳ ထား
မဟူရာထက္ေမွာင္က် လြန္းေနလား
ပိန္းပိတ္ေလွာင္
အခန္းေဆာင္ျပတင္းနား
လွစ္ကာၾကည့္
ကိုယ္သိလိုက္တဲ့ည( ေျခာက္ျခားလြန္းတဲ့ ည )
လ ...မပါ
ည မသာတဲ့ည...။