ေ၀ဒနာ အပြင့္ခက္ေတြ...
ေ၀ ဆာ ကာ...ပြင့္ သက္ ရွည္ ေတာ့....
ဒီ ရင္ မွာ....ညိဳ း.... ေရာ္ ရင့္ လု မယ္...
စိမ္း ... ကာ သာ စိမ္း .... ေန ဆဲ ပါ လား....
တိမ္း ...ကာ သာ ယိမ္း..... ေန အုံး မွာလား....
မေမ့ ႏိုင္ .... သဲစိုင္ စြဲ ေလ ေရာ့...
ပြင့္ ကာ မွ ေၾကြ ဖုိ႕ ရည္ ညႊန္း ရင္...
ေမ့ ...ကာ ...သာ .... မုန္း လိုက္ ပါ ေတာ့ကြယ္.....
ပြင့္... ရက္ ေတြ ...ရင့္ သက္... ၾကာ ေပါ့...
တစ္ခ် ိဳ႕ တစ္ ေလ...ျပဳတ္ကာ ေၾကြ လု ျပီ....
တစ္ပြင့္ ေၾကြ ...နင့္ ...ေန.... ဒီ အသဲ....
ေျမ နမ္း ရွဳိ က္ ... ေၾကြ ႏြမ္း ခိုက္မွာ....
ခ်စ္ သူ ရယ္.... ျပဳံ း ပါ နဲ႕.... လား ကြယ္....။
ေတာင္ဇလပ္
No comments:
Post a Comment