က် မ ရင္မွာ
ေျမ ျမဳပ္ ထားတဲ့
စကားလုံး တစ္လုံး
ရွိခဲ့တယ္
က် မ အေတြးမွာ
ပင္စင္ေပးလိုက္တဲ့
နာမည္တစ္ခု ရွိခဲ့တယ္
က် မ ႏွလံုးသား မွာ
နယ္ႏွင္ဒဏ္ေပးလိုက္တဲ့
နာမ္စား တစ္ခု ရွိခဲ့တယ္
က် မ ႏွႈတ္မွာ
ဘယ္ေတာ့ မွ ဖြင့္ မဆုိခ်င္ တဲ့
တင္စား ခ်က္ တစ္ခု ရွိခဲ့တယ္
က် မ ဘ၀ကို
ညင္သာစြာ တစ္ခ်က္အလွမ္း
တေနရာစာ ၀င္ ေရာက္ျပီးမွ
ေသရာပါ ပညာေပးသြားတဲ့
ျမတ္ႏိုးမွႈ အေျဖမပါ ပုဒ္စာ ကို
ႏွလုံး ေသြး စက္ လက္နဲ႕
အမုန္းတစ္ပုဒ္
ေရးမွတ္သြား တဲ့ သူ
သူ ဟာ
က် မ ကမၻာမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
ထပ္မျဖစ္ ေတာ့မယ့္
ကမ္း ပါး ျမစ္
ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္သားလို
ေရ တုိက္စား
ပဲ့ေၾကြ လြင့္ပါး က်န္တဲ့
အခ်စ္ တိုုက္စား
ႏွလုံးသား အသစ္ မျဖစ္နိုင္ ခဲ့
ကမၻာ မေက်
အမုန္း လွဳိင္း
တရိပ္ရိပ္ တက္
တစ္ခါ က
ျမတ္ႏိုးမွႈ
ကမၼည္း တင္
ႏွလုံးသား ထက္
( ) ဆိုေသာ
နာမ္စား မဲ့
ကာရံ ရွင္
တစ္ေယာက္ တြက္....။
No comments:
Post a Comment