မျပဳံ းရက္လို႕
ပုန္းခဲ့ ေလ ျပီ
ခင္ မိ သူ ေရ
ေျပာမထြက္လို႕
ခြန္း ဖြဲ႕ မဆို
နွႈတ္ ကို ျမိဳ ၍
ဆြ႕ံအ အသြင္
ကိုယ့္ သေဘာ အစဥ္
စစ္ေၾကာ မေနာ
သိပါ ေဇာ ျဖင့္
ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို
ေမးရန္ မလို
သူသိ မသိ
ေမး ရန္ မရွိ
ခင္မိ သည္သာ
ေမတၱာ မွာတည္
အသြယ္ေသာ ေမတၱာ
တန္႕.. ေစ ရာ ျဖင့္
ငါး... ရာ... ႏွစ္ဆယ္...ရွစ္..။
No comments:
Post a Comment